Textielrecycling

Als één van de oudste vormen van herwinning van grondstoffen is textielrecycling binnen Nederland uitgegroeid tot een volwaardige ketenactiviteit, waaraan zowel inzamelaars van gedragen kleding, sorteerbedrijven als poetslap- en textielrecycling bedrijven deelnemen. Deze gezonde en bloeiende tak van de Nederlandse economie zorgt ervoor dat afgedankt textiel een tweede leven krijgt en niet vernietigd wordt in een verbrandingsoven.

Textielrecycling: een duurzame branche bij uitstek

In principe is 100% van het afgedankte textiel geschikt voor recycling.
Vaak is een textielvezel nog in een prima staat als het product waar het deel van uitmaakt afgedankt wordt, omdat er een paar vezels kapot zijn. 95% van al het ingezamelde textiel wordt dan ook daadwerkelijk hergebruikt; soms voor hetzelfde doel als het product gemaakt is (producthergebruik), soms als grondstof voor een nieuw textielproduct (materiaalhergebruik).

Het hergebruiken of recyclen van textiel is enorm duurzaam vergeleken met het produceren van textielproducten uit nieuwe vezels. Dit komt omdat voor het maken van nieuwe vezels heel veel water en energie nodig is.

Textiel kan op verschillende manieren worden hergebruikt of gerecycled. De waarde is daarin alles bepalend hetgeen onder meer wordt bepaald door een aantal (bedrijfseconomische) factoren waaronder: 

• De mate waarin kleding kan worden geïmporteerd of geëxporteerd. Tweedehandskleding uit Europa wordt bijvoorbeeld steeds vaker geweerd in Afrikaanse landen vanwege een aanbod voorkeur uit China of uit de eigen omgeving.
• De mate van kwaliteit van de ingezamelde kleding. Is het textiel bijvoorbeeld intact en niet te vochtig
• Wat zijn de transportkosten voor diverse textieldoeleinde
• Wat zijn de textielprijzen per ton
• Wat zijn de opslagkosten
• Het aanbod van nieuwe kleding tegen een al dan niet lagere prijs. Denk bijvoorbeeld aan goedkopere nieuwe T shirts die kwalitatief minder sterk zijn
• De aanwezigheid van sociale/ culturele impulsen om textielinzameling aan te wakkeren in een regio of land

De textiel recyclingketen begint bij de bewuste consument en ondernemer:

Door het herwinnen van textiel zijn milieuwinst, economische ontwikkeling van markten in ontwikkelingslanden en de charitatieve doelen van de verschillende inzamelaars te behalen. Dit is enkel en alleen mogelijk dankzij de keuze van bewuste burgers en ondernemers voor recycling in plaats van de afvalbak. Gelukkig wordt er veel textiel ingezameld in Nederland, maar er valt nog veel te verbeteren.

In Nederland verdwijnt per jaar circa 124 miljoen kilo textiel met het restafval in de verbrandingsoven, terwijl er gemiddeld maar 70 miljoen kilo per jaar wordt ingezameld. Uit onderzoek door Eureco, in opdracht van de Vereniging Herwinning Textiel en Agentschap NL, blijkt dat 65% van het in het restafval weggegooide textiel in basis geschikt is voor producthergebruik of recycling. Het textiel moet dan wel gescheiden worden aangeboden, dus in de kledingbak of bij de inzamelaar.

Gescheiden aanleveren van textiel ontlast ook het milieu aanzienlijk. Zo is bij volledige bronscheiding van textiel en hergebruik volgens bestaande methoden in Nederland per jaar een reductie van 425 miljoen kilo CO2 mogelijk. Textiel, zoals katoen bijvoorbeeld, is belastend voor het milieu. Ter verduidelijking: 1 KG katoen telen kost ongeveer 10.000 L water, daarnaast wordt katoen bewerkt en gekleurd, de CO2 uitstoot van katoen is ongeveer 10 KG per KG katoen.

De VHT maakt zich sterk voor de ontwikkeling dat burgers en ondernemers bewuster worden van de noodzaak van het recyclen van textiel en hiernaar ook handelen. Enkel door een gezamenlijke inspanning in de keten is een duurzame samenleving mogelijk. De VHT brengt dan ook de boodschap dat textiel niet in de afvalbak hoort!

Graag verwijst de VHT naar de scheidingswijzer voor de bewuste burger: 
https://www.milieucentraal.nl/minder-afval/afval-scheiden-en-recyclen/welk-afval-waar/kleding-textiel-en-schoenen/